WBEVA in HLN
‘Verloren gelopen katten of gedumpte exemplaren vormen een bedreiging voor het vogelbestand, en dat beseffen eigenaars niet altijd even goed.’ Dat zegt Roland Van Liefde, CEO van de wildbeheereenheid Vlaamse Ardennen, de grootste WBE in Vlaanderen met een bejaagbare oppervlakte van ongeveer 26.000 Ha.
Afgelopen week verscheen op Facebook het verhaal van Tine Goessens, een jonge vrouw uit Zwalm die haar vermiste kat terug vond in een kooi midden de velden. Ze sprak over het werk van jagers en gaat klacht bij de politie indienen tegen onbekenden.
Over het individuele geval wil Van Liefde niet uitweiden want hij kent de details niet. Maar de problematiek ligt hem wel na aan het hart. ‘Zeker in de vakantie, als de mensen op reis vertrekken, merk ik een verhoogd aantal uitgezette katten en honden op jachtterreinen (zie ook de noodkreet van de dierenasiel in deze periode). En geloof me: dat is geen goed nieuws. Noch voor de kat of hond natuurlijk, maar ook niet voor de jonge fauna’, aldus Van Liefde. ‘Om te overleven pakken katten en honden namelijk alles: muizen, jonge hazen, vogels, patrijzen, fazanten, jonge reekitsen. En ze maken daarbij geen onderscheid tussen zeldzaam of veelvoorkomend. Dat is frustrerend, omdat jagers doorheen het jaar veel inspanningen leveren om een gezonde populatie te krijgen en deze te vrijwaren voor de toekomst. Katten (en honden) kunnen een populatie decimeren en zelfs uitroeien.’
Mensen die de jacht kennen weten dat jagen niet zo maar schieten is op alles wat beweegt.
Een jager mag verwilderde katten vangen in zijn jachtterrein, weet Van Liefde. Dat laat de wet toe. ‘Daarna wordt die naar het asiel gebracht. Waarbij, vreemd genoeg, de jager moet opdraaien voor de kosten, wat natuurlijk niet kan. Eigenlijk moeten de gemeentebesturen dat bekostigen.’ Een standpunt dat ook Hubertus Vereniging Vlaanderen deelt.
En wat met huiskatten? Die moeten volgens de wet meteen vrijgelaten worden. ‘Maar als het diertje geen halsbandje draagt, valt een huiskat moeilijk te onderscheiden van een verwilderd exemplaar’, geeft Van Liefde toe. ‘En ik bezit ook geen machientje om te kijken of die wel of niet een chip dragen.’
Eigenaars die hun kat kwijt raakten, kunnen altijd bij ons een signalisatie nalaten, zegt Van Liefde. ‘Maar tegelijk wil ik iedereen die een kat bezit, oproepen om zijn verantwoordelijkheid te nemen. Sluit je kat minstens op tijdens de nacht, laat het beestje niet zomaar loslopen, hou een oogje in het zeil, en vind het niet normaal dat het zomaar voor enkele dagen verdwijnt. Een duidelijk zichtbaar halsbandje met belletje kan reeds heel wat dierenleed besparen. Weet wat uw kat of hond kan aanrichten. Dat hoort bij je taak als dierenliefhebber met respect voor de in de natuur levende wilde dieren.’
https://www.inbo.be/nl/advies-de-kijker-impact-en-beheer-van-verwilderde-katten-nb-1017
Cookiebeleid