Met spijt melden wij u het plotse overlijden van dhr. Van Cauwenberghe Marc, beëdigd jachtwachter bij dhr. Van Liefde Roland.
Overlijdensbericht Marc Van Cauwenberghe
Afscheid van mijn boswachter
Aan mijn beste jachtvriend,
Marc Van Cauwenberghe geboren op 3 mei 1957, legde op 14/2/1986 de eed af bij de vrederechter te Brakel als Bijzonder Veldwachter in mijn dienst. Als officier van Gerechtelijke Politie had hij hierbij de opdracht mijn jachtvelden te Brakel en te Horebeke te bewaken en desgevallend inbreuken te verbaliseren. Op 14/2/2021 zouden wij zijn 35 jaar trouwe dienst hebben kunnen beklinken doch een hartstilstand op 10 december 2020 heeft onze dromen gekortwiekt.
Bijna 35 jaar hebben wij samen gestreden en gevochten om ons jachtwild en de wilde fauna in stand te houden, zoals een natuurminnaar dit hoeft te doen.
Niet steeds was het eenvoudig, ook met onze aanpalende jachtvennoten een consensus te vinden in het wildbeheer, doch volhardend als jij was, hebben wij op termijn deze brug genomen.
Je had je hart op de tong en was niet benauwd uw mening en ervaring door te drukken, het waren mooie vriendschappelijke momenten die wij samen in het veld en op privé-vlak mochten beleven, je kon mij ook niets weigeren en onbaatzuchtig heb jij de hoogzit gebouwd in mijn bos waarin ik mijmerend en denkend aan onze vriendschap, hopelijk nog veel uren kan doorbrengen.
Het noodlot heeft onze stevige band toch doorbroken, het leven is niet steeds rechtvaardig.
Ook mijn bijzonder dank en ondersteuning aan Patricia, die als boswachtersdochter het klappen van de zweep heel goed kende, dit was ook voor zijn en gedachtegoed een onmisbare steun. Ik wens haar veel sterke in het verwerken van het verdriet bij het heengaan van haar echtgenoot, de steun die ze ongetwijfeld zal vinden bij haar kinderen en kleinkinderen.
Mijn blijken van medeleven en gedachten gaan naar de ganse familie, die ik bij deze een hart onder de riem wil steken, en toch in het bijzonder naar zijn zoon, opvolger-jager Kristof, waarin ik een stuk van Marc zie verder leven, zijn gedrevenheid naar het wild en de natuur, zit schijnbaar in de genen en ik hoop samen met onze jachtvrienden en met hem de herinneringen aan “onze garde” nog lang te kunnen herbeleven.
Het ga je goed mijn vriend, mijn boswachter, hopelijk vind je in de eeuwige jachtvelden uw verdere zielerust, tot ziens daar ergens …..
In naam van ons jachtgezelschap, nogmaals aan de familie onze dank en medeleven.
Roland van liefde
Cookiebeleid